Tek Kişilik Ranza

Her sabahkinden daha yumusak tutuyordu kahve fincanini. Parmaklari ile küçük dokunuslari vardi. Tükenmisti milyonlarca kelime. Bitmisti isyan, kizginlik. Felsefi söylemler vardi artik yüreginde. Tek kendisinin söyledigi, tek kendisinin duydugu, yalniz kendisinin bildigi.
Susmak… Susmak ne güzeldi.
………………….
“Saat…” Dedi. Kadin basini salladi hafif. “Tamam” dedi. Birakti omuzlarini. Küskün çocuk gibi egdi basini. Kirik bir ses tonu ile; “Bitti mi?” diye sordu. Sesi çikmadi adamin. Evet, manasinda basini salladi. Kadin alt dudagini isirdi.
………………….
Anne, hani ben ölecektim? Gözleri dolu dolu oldu Servet Bey’in. Birakti kendini sonra. Süzüldü yaslar sicim gibi. Babaa! Diyen ses ile irkildi. Toparladi kendini. Efendim pasam. Baba sen agliyor musun? Yok Oglum. Niye aglayayim. Cam açik ya, toz kaçti gözüme.
………………….
Ölmüs olmaliydi ailesi. Yoksa on yedi yil. Koca on yedi yil geçmis, yasasa anne babasi bir kez kalkip gelmez miydi? Öldü mü kaldi mi kizlari merak etmezler miydi? Olsaydi kardesleri abla diye, kardes diye bir gün çikip gelmez miydi? Yoktular kesin. Kesin bir kazada ölmüslerdi. Kendisine devlet sahip çikmisti.
………………….
Durdurmadilar ogul. Iki sene geçti geçmedi Karadut Köyünden Mistik Çavus’a verdiler beni. Mistik benden yedi sekiz yas büyüktü. Dört çocugu vardi. Avradi o senenin yazi ölmüs. Hali vakti iyiceydi. Gardasi Sülemen ile ayni evde yasardi. Sülemen iki yas büyüktü Mistik’tan. O da evliydi. Iki de çocugu vardi. Anam bile bile baska köye vermisti beni. Amcalarimdan uzak olayim diye. Mistik eyi hostu. Allah var yormadi beni, üzmedi. Ardi ardina iki erkek evlat verdim Mistik’a. Biri Ahmet, öteki Süllü. Ama Sülemen!


Ürün Adı: Tek Kişilik Ranza
Ürün Kodu: 9786056418495
Yazar: Vedat Ali Kızıltepe
Basım Yılı: 2015
Kapak Türü: Karton Kapak
Sayfa Sayısı: 120
Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı
Çevirmen: