“Tenkitli metin nesri” ya da ilahiyat akademik çevrelerinde “tahkik” olarak bilinen, el-yazma eserlerin çagdas yayincilik yöntemleri kullanilarak günümüz okuyucusuna ulastirilmasini amaçlayan “metin tenkidi”ne ve bu alanda gelistirilen yöntemlere iliskin kuramsal çalismalar, günümüz Batili ilim çevrelerinde oldukça önemsenmesine ragmen ülkemiz arastirmacilari tarafindan yeterince dikkate alinmamaktadir. Klasik Antikite’nin iki Avrupa dili olan Latince ve Grekçenin ve bu dillerle baglantili kültürlerin uzmani bilim adamlarinca gelistirildigi sekliyle “metin tenkidi”, sadece bu iki dile mahsus olmayip ayni zamanda Ibrani filolojisine ve Dogu Hiristiyan dillerine ve zamanla diger Dogu dillerine de uygulanmistir. 19. yüzyilin sonundan itibaren bu tenkitli metin nesri pratik çalismalari, bazi kuramsal gözlem ve yöntemlerin ortaya çikmasina neden olmustur. Hiç kuskusuz bu yöntemlerin basinda daha çok Alman bilim adami Karl Lachmann’in adiyla anilan Stemmatik (soy-agaci yöntemi) gelmektedir. Elinizdeki bu küçük çalisma, ülkemiz ilim camiasinda çok az bilinen bir konuyu, bahsi geçen soy-agaci yöntemini okuyucuya tanitmayi hedeflemektedir.
