Scipio Aemilianus’un, düsünde gördügü dedesi Scipio Africanus’la birlikte tanrilarin mekâni olan gögün en yüksek katina çikisi, burada Africanus’un gösterdigi uyum ortami anlatilir, ruhun ölümsüzlügünü ve yurduna yarari dokunanlara ödül olarak verilen sonsuz mutluluk yaninda, Aemilianus’un siyaset ve askeri alanda üstlenecegi görevler de belirtilir. Macrobius (In Somnium, I,IV,2-3=De Re Publica, VI,8) bu düsle ilgili yorumunu dile getirirken, konusmalarin sonuna dogru Gaius Laelius’un, IÖ 133’te, isyanci Tiberius Gracchus’u öldüren Scipio Nasica’nin neden heykelinin dikilmedigini sordugunu (IÖ 138 yilinda consul’lük yapmis olan P. Cornelius Scipio Nasica Serapion, bir senator grubu basinda T. Gracchus’u öldürtmüstü); Scipio’nun da yanitinda, yirmi yil önce III. Poeni Savasi (IÖ 149) sirasinda, Massinissa’yla olan konusmasinin ardindan gördügü düsü anlattigini vurgular.
