Geçmişi unut demiyorum; geçmişi unutursan bugünü inşa edemezsin. Geçmişe takılıp kalmamalısın. Kendinle/geçmişinle barışmalısın. Seni kıran, inciten, yaralayan ne varsa affetmelisin. Affetmediğin sürece mutsuzluk bir tahtakurusu gibi içini kemirmeye başlar. Dünyanın tüm yükünü sen taşımaya başlarsın. Sonuçta, bu yalnızca seni yaralar. Affet ve asla geriye dönüp bakma. Zaman geriye doğru değil, ileriye doğru akar.
“Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla!”
