Solmus sevdalardan arda kalan soluk benizli çocuklar saklaniyor sayfalarin arkasina. Yasanilanlar yazdiklarimiza nasilda aksediyor. Nasilda harfler yoruluyor hüznü tasirken. Nasilda soluksuz kaliyor da bir çirpida soluksuz okuyoruz. Bir solukta yasanmiyor yine de hayat. Yasanmayan hayat solup gidiyor. Birileri yaziyor, birileri okuyor, birileri gidiyor. Yasanilasi bir dünya yoktu, bende ötenazi hakkimi kullandim. - "Seni sevdim." Can'im yok ki hayatim'i yasayayim. Ben çocukken komsuluk diye bir kavram vardi, nereye tasindigindan haberi olan var mi ? (Tanitim Bülteninden)
