Evet, sabâh olacaktır, sabâh olur, geceler, tulû’-i haşre kadar sürmez; âkıbet bu semâ, bu mâî gök size bir gün acır; melûl olma. Hayâta neş’e güneştir, melâl içinde beşer, çürür bizim gibi... Siz, ey fezâ-yı ferdânın küçük güneşleri, artık birer birer uyanın! Ufukların ebedî iştiyâkı var nûra. Tenevvür... Asrımızın işte rûh-ı âmâli; silin bulutları, silkin zılâl-i ehvâli; ziyâ içinde koşun bir halâs-ı meşkûra. Ümîdimiz bu: Ölürsek de biz, yaşar mutlak vatan sizinle, şu zindan karanlığından uzak!
