Bir hikaye yazıyorum, korkusuzca. Kalemim kağıda her dokunduğunda “sen” dökülüyorsun... Mevsimi yok hikayemin, olayların akışına göre gönül, yazıda yaşıyor kışıda... *Hikayemin başını “sen” oluşturdun, sonunu ise “sensizlik” adı altında yine “SEN”...
