Rengarenk tezgahlara bakmak zevkli olsa da akşamüstü pazarın kalabalığında ve gürültüsünde dolaşmak benim gibi bir MS hastası için yorucuydu. Aşina insanlarla selamlaşarak yürüyordum. Soğuk havada bebek arabalarında dolaştırılan ya da büyüklerinin elini tutarak dolaşan çocuklar vardı. Kalın giysileriyle, başlık ve atkılarıyla bile annelerinin üşüyeceklerini sandıkları çocuklar.. İstediklerini almak için tutturanlar, ağlayanlar, uyuyanlar.. Kalabalıktan bunalmış bir çocuk ağlar gibi bağırıyor, sonra susup ufacık boyuyla annesinin tepkisini ölçüyordu. Sevilmeye, bakılmaya ve zaman zaman şımartılmaya çocukların hepsinin ihtiyacı vardı...
