Istanbul’um olsan! Dalgalarin digerinin üstüne dört nala kosarcasina aktigi gibi; yüregim aksa sana... Bugün Yunus’un daldigi gibi denize, hayati kucaklasak basbasa... Köpükler; pesimiz sira süre gelen, çocuklarimiz... Istanbul olsan da sarsam seni yamacima, Istanbul gibi vazgeçilmez ve dayanilmaz olsan. Hisarlar gibi güçlü, Ve kiyi kiyi bereketli... Yalilari gibi kol kola, dursak öylece hayata. Iki kitayi birlestiriversek yan yana... Dalgalarin digerinin üstüne dört nala kostugu gibi; yüregin aksa bana... Istanbul’um olsan, Bir nar gibi al al. Ve iç içe Ve sonsuza.. (Tanitim Bülteninden)
