Manevi/Inner

Zaman Agustos sonu 2010. Içim sikiliyor. Yaptigim hersey anlamini yitirmis sanki. “Neden buradayim?”, “kimim?” gibi sorular sürekli beynimde. Kalbim agriyor, bir nevi kaniyor ve çok agir. Bir öglen kizkardesim Semin ve esim Burcu ile yemek yiyoruz. “Neyin var?” diye soruyorlar. Aglamaya basliyorum. Semin, “Benimle Çirali’ya kundalini yoga egitmenligi kampina gelsene” diyor. Ne oldugunu bilmedigim bu yöne tereddüt etmeden ‘evet’ diyor içim.Her türlü önyargiyi, bilgiyi, ögrenilmisligi, kibiri, kabiliyeti havaalaninda birakiyorum. Bir sirt çantasi ile uçaga biniyorum. Çirali’da hiç kimseyi tanimiyorum. Ilk gün Guru Rattana’nin “Neden buradasin?” sorusunu içim “Bir olmak için!” seklinde cevapliyor. Ilk meditasyon sonrasinda “Ne gördün?” sorusuna içim “Hiçbir sey” diyor. Guru “Hiçbir sey çok degerli,” diyor. Günler geçtikçe dinliyorum; duymadiklarimi, isitmediklerimi, görmediklerimi. Ne de çoklar! Yolda çürümüs kalbimi andiran bir tas buluyorum. Karanlik, gri ve köseli. Baska bir gün basim çok agir. Sessizlik içinde geçen sabahin ögleden sonrasi bir çemberde oturuyoruz. Güzel ruhlar var etrafimda. Sevgiyi hissediyorum. Semin “Ben konusmak istiyorum” diyor. O anda bedenim masaya yigiliyor, agliyorum, adeta kaslarim gerilmekten kopacaklar. Bir yandan gögsüm sanki bambaska bir oksijen çesidi ile dolup açilirken sirtimdan, iki kürek kemigimin arasindan içime ilik bir nehir giriyor. Semin’in agzindan evren, ilahi mutlak “Seni affediyorum, kendine haksizlik etme. Seni seviyorum” diyor. Ay dogarken, saskin, mutlu, hafif, uçarcasina denize daliyorum.Artik kalbim hafif ve aydinlik. Yazmaya basliyorum. Kampin bitimine kadar 25 siir akiyor, bir daha yazamayacagim türden. Oradaki parildayan ruhlar bana adeta bilmediklerimi ögretiyorlar. Istanbul’a döndükten sonra arkasindan diger siirler ve müzik bana adeta akmaya devam ediyor. Elime uzun zamandir almadigim gitari aliyor ve çaliyorum. Ses çikaramadigim neye üflüyorum ve ses çikiyor. Hayatimin dönüstügünü hissediyorum. Içim açik. Sonrasinda Milano Miripiri’de Gurudass ve birçok temiz ruh ile daha tanisiyor biraz daha anliyorum. Kaderi, sevgiyi, çocugu, kalibi. Yolculugu tekrar tetikleyen biricik kardesim Semin oluyor. Siirleri geçmiste çekmis oldugum fotograflar ile eslemeye basliyorum. Sevgili Cihan “Abi gel, müzigi bizim orada kayit edelim” diyor. Maya, henüz kayit etmedigi mantraya olan bir bestesini kullanmama izin veriyor. Kitap bitmeye yakin Serdar’a götürüyorum. Sevgili Serdar dinliyor ve “Bu kitabi biz basariz” diyor. Gözlerim islak.Bu akis bana sizlerle henüz adini koyamadigim bir seyleri paylasmam için geldi derinlerden, içimden. Çocuklugumdan beri neden birçok kisiye, nesneye hatta olaya ask duydugumu, aski niye aradigimi, en karanlik zamanimda bile bir manevi oldugunu kesfediyorum. Ilahi bütünlügü, sonsuzlugu farkediyorum, kendimi affediyorum, yasiyorum ve yaziyorum. Neden iki buçuk sene evvel çok sevdigim sirketten, gücü, statüyü birakarak bambaska bir hayata yelken açtigimi anliyorum. Son iki senede neden bazi seylerin olmadigini ögreniyorum. Sabrin ve dengenin önemini idrak ediyorum. Namaz, Yoga, Tai Chi, Taekwondo gibi yin ve yangi içinde dengeleyen konular bedenimi çagirirken ruhum derinlere yolculuk ediyor. Gülen insanlari ariyorum.Sevgili Suna Türkçe yazdiklarimi Ingilizceye, canim kardesim Jülide Ingilizce yazdiklarimi Türkçeye çeviride yardima kostuDemir ile konusurken “bu hikayeyi yazmalisin” diyor. Ben de onu dinliyor ve bu açiklamayi ekliyorum.Bu süreçte bana yardim eden herkese minnet duyuyorum. Içinize emanet olun.

Ürün Adı: Manevi/Inner
Ürün Kodu: 9786051273204
Yazar: Semih Yalman
Basım Yılı: 2011
Kapak Türü: Karton Kapak
Sayfa Sayısı: 0
Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı
Çevirmen: