Her uyanisim senin ölümün ve bu karanliga açilan gözlerim.Her gün ölümünü izlemek... Her gün yanmak.Burada her gün kendi ölümümü görüyorum, bedenim nefessiz, bedenim sessiz.Ruhum yalniz, her gün uykuya hasret... Sana giden yola.Bedenimi burada biraktim ruhum senin.Yasadigin yer evrenin en ücra yeri,sana benziyor.Uçsuz bucaksiz deniz, sürekli yagmur ve rüzgar.Saatlerce birbirinden ayrilmayan gözler, sonra ölüm.Uyanis ve tekrar uyku hali, tekrar ölüm.Tekrar tekrar tekrar.Çikilmasi en zor merdiven, kalbin merdivenidir.(Tanitim Bülteninden)
