İnsan, huzuru sürekli uzak ve ulaşılmaz olan şeylerde arar. Oysaki huzur sende gizlidir. Sen, sendeki huzurun yakınlığını göremiyorsan, uzakta aradığın seni hüsrana uğratabilir. Bazen en uzakta aradığımız en yakınımızdadır. Her nedense insanoğlu bu konuda çoğu zaman kördür. Ve kaybettiğinde her şey için çok geç kalınmış olur. O zaman da hüsranla geride bırakıp kaybettiklerini arar durur. Maalesef ki Nazif Bey'de hem kendini hem de ailesini buna maruz bırakacak yanlışların içine girecekti. V e asıl hikaye o zaman başlayacaktı.
