Beylekan’da bir Allah dostuna rast geldim. “Beni terbiye edip cehaletten kurtar!” dedim. Allah dostu cevap olarak: “Ey fakih! Git, toprak gibi tahammül et yahut ne okumuşsan hepsini toprağa göm!..” dedi.
Düşman, her yönden çaresiz kaldığı zaman dostluk göstermeye başlar. Ondan sonra dostlukla öyle işler yapar ki düşman yapamaz.
