Tadıyorum pencereme sarkan yurdun son ışıklarını Beni vazgeçenler biriktiriyor acı bir itirafa Gözlerimi kapatıyorum, avuçlarımda gökyüzü Yağmurdan, şiirden, muştu kış günlerinden Sıcacık uzanıyorum ekmeğe bütün serzenişimle Bilge yaralar dövülüyor müziğimle, yalnız bir ruha ait olamayan Tene kavuşuyor kelimelerim kendime sokuldukça Bir sırrın avuçlarında gözyaşı, görülmeyen kimsesizlik Neden irkiliyorum, nerenin toprağı bu suskunluk Annem binlerce kez körleşirken dizelerimde Yanılgı geçmiş, saralı karanlık, harf lekeleri Beni bir sokak karalıyor kaybolma zamanlarına Büyürken gece, inzivaya çocukluk
