Önünde durdugum kocaman bir pencere. Kocamanligi belli ki çocuklugumdan. Ev de kocaman, pencere de, gökyüzü de. Her gece rüyalarimda gördügüm ayni ev, ayni oda, ayni pencere. Farkli diyarlara açilan bir kapi gibi. Açildiginda ne sonsuz, ne boslukta bir his verir; taze ot, igde ve dut kokusu. Ne yakisirdi bu manzaraya bir deniz diye geçirdim içimden. Gerçi olmasa da fark etmez, olmayan her sey hayal gücüme hizmet eder. Kapadim gözümü az ötede yesilimsi mavimsi ilik bir su, kisa bir kumsal. Elimi uzatsam su ellerimde sanki.Geceleri defalarca uçtum oradan. Tanimadigim bilmedigim yerlere. Kus bakisi dünya, kus bakisi hayatlar. Her seye ragmen bakmaya deger; her seye ragmen umutlu, isyankar ve hür. (Tanitim Bülteninden)
