Gecenin yalnızlığında canım, ben bir kelebek gibiyim Sen bilmiyorsun ey efendim, sen bilmiyorsun Ey ruhum sen bilmiyorsun, sevdiğim sen bilmiyorsun..."
Meraga ile Tebriz'i ayıran Sahand dağını aştığı gün, dönüşü olmayan bir yolculuk başlamıştı Abdülkadir için. Büyüleyici sesinden dökülen eşi bulunmaz besteleri, Doğu saraylarında çınlayarak altı yüz yıl sonrasına ulaşacaktı. Ama baba ocağındaki özgürlüğünü bir daha asla bulamayacak, yaşamı boyunca sultanların yazgısını paylaşmak zorunda kalacaktı. Bin dört yüz otuz beş ilkyazında bir gece yarısı Herat'ta can verirken bile...
