Bu kitapta hikâyelerini anlattigimiz çocuklarimizin çogu artik yok. Onlar kanatlarini takip uçup gittiler. Günlük hayatin kosusturmasinda bizlere bir sey olmayacakmis, yüzyil yasayacakmisiz gibi hayatimiza devam ediyoruz. Kanser hastasi çocuklari düsününce; tüm bencilliklerin ötesinde insan olmanin gereklerini hatirliyorum. Hayatin son model bir araba, kocaman bir villa ya da binlerce liralik kiyafetlerden ibaret olmadigini anliyorum. Iyi ki tanimisim sizleri. Hepinize selam olsun Cansu, Seçil, Enbiya, Ahmet, Sila... "Dünyevi kaygilardan, bencilliklerden siyrilip insanca yasamak dilegiyle."
