Kalemi elime aldigim vakit düsündüm kim oldugumu, nereden geldigimi? Evet, ayazin en keskininden karli daglarda, kurak bozkirlarda hayatin zorlugunu, insanlarin yasam mücadelesini ögrenmistim, kâgidin beyazligina ve sagligina bakinca sadece gerçekleri düsündüm... Ne kâgida ne kaleme ne de okuyucuya ihanet etmemek için sadece dogrulari yazmaya karar verdim. Insanlari anlamaya çalisiyorum. Her bireyin kendine ait bir dünyasi var fakat o dünyaya izinsiz girmis, katletmis nice insanlar da var... Oysa en kutsalimiz degil miydi hayatlarimiz ve canlarimiz? Dokunmak, yok etmek hakki kime verilmisti? Koparirsan bir çiçegi dalindan, düsünmez misin, biraz sonra solup kuruyacak o güzellikten bir eser kalmayacak? Hep kendini dogrulayip hakli görmek aslinda haksizligin arkasina gizlenmektir. Duyduklarinla, öfkenle yargilama hiç kimseyi kendi vicdan mahkemende, zira sen gerçek suçlunun degil kendi düsüncende mahkûm ettigin suçlunun pesindesin. Anlayamadim insanlari, yönetemiyorlar kendi kendilerini, güvenmez olmuslar ne sevgiye ne de dostluga... Bir zamanlar o çok sevdigimiz insan bir gün gelip karsimizda Azrail misali canimiza kastediyor, evet gerçek hayatlari yasananlari aldim kaleme, birçogu hayatta olmayan o bozkirin gülleri nice gözyaslari ve hüzünleri birakti geride, her okuyucu kendi vicdaninda bulsun iyiyi ve kötüyü.
Bir sonbahar aksami disarida rüzgâr vardi, pencereden bahçedeki agaçlara bakiyordum, rüzgârda sallanan dallardaki kalan yapraklar da bir bir yere düsüyordu, gözlerim bir dala takildi, üzerinde sadece bir yaprak kalmisti fakat öylesine simsiki tutunmustu ki dalina rüzgârin tüm çabasina ragmen yere düsmüyordu. Gece yarisina kadar rüzgârin ve yapragin mücadelesinden gözlerimi alamadim, bir süre sonra yaprak daha fazla direnemeyip kopup yere düstü; yagmur damlalari pencereme vuruyordu, sanki bu damlalar yapraginin ardindan aglayan agacin gözyaslariydi... Bütün yapraklarini kaybetmisti, az ilerideki çam agacini kiskaniyordu âdeta, uzaklardan ilahi bir ses duydu; üzülme, kaybettiklerini gün gelecek yeniden giyeceksin, o yesil elbiseni, bilmez misin ki hiçbir ölüm sonsuz bir ölüm degildir.

Ürün Adı: Bozkırda Açan Güller
Ürün Kodu: 9786051286778
Yazar: Leyla Yıldız
Basım Yılı: 2015
Kapak Türü: Karton Kapak
Sayfa Sayısı: 198
Kağıt Cinsi: 2. Hamur
Çevirmen: