Atesi almak veya kendini atese vermek, yok etmek veya yok olmak, Prometheus karmasasinin veya Empedokles karmasasinin pesinden gitmek, iste bütün degerleri döndüren, ama degerlerin geçimsizligini de gösteren psikolojik çevirme budur. Atesin, tam da C. G. Jung'un anladigi anlamda , "dogurgan bir arkaik karmasanin" vesilesi oldugu ve özel bir psikanalizin, hayale hakiki özgürlügünü ve hakiki yaratici ruhsallik islevini veren diri diyalektikleri daha iyi açiga çikarmak için, sancili belirsizlikleri yikmasi gerektigi bundan daha iyi nasil kanitlanir?
