Simdi geldi siir zamani Neydi, ask-i hakiki Bir “ben“ vardim ruhumun Meydaninda buruk süveyda Bin yasinda zeytin agaçlari Baktim, kara bir karanlikta Kirlense de o gün sonbaharlarim Kötülükleri hiç görmemistim Haydi, bana bir tas su verin (Arka Kapak)
